首页
电影
游戏
小说
动漫
人物
发文章
风轻云淡
主页
热度
87442
访问量
87362
第十三回 匿头计占红颜 发棺立苏呆婿
金鱼紫绶拜君恩,须念穷檐急抚存。丽日中天清积晦,阳春遍地满荒村。四郊盗寝同安盂,一境冤空少覆盆。勤勉弦歌歌化日,循良应不愧乘轩。读圣贤书,所学何事?未做官时须办有匡济之心,食君之禄,忠君之事。做官时更
风轻云淡
4年前
1000+
0
第十二回 坐怀能不乱 秉正自无偏
《易》著如兰,《诗》咏鸟鸣。涤瑕成徵媺,厥唯友生。贫贱相恤,富贵勿失。势移心贞,迹遐情密。淡疑水而固疑潦,斯不愧五伦之一。《朋友箴》当初刘孝标曾做《广绝交论》,着实说友道的薄:财尽交疏,势移交断;见利
风轻云淡
4年前
1000+
0
第十一回 捐金非有意 得地岂无心
干济吾儒事,何愁箧底空?脱骖非市侠,赠麦岂贪功。饭起王孙色,金怜管叔穷。不教徐市媪,千载独称雄。天下事物尽有可以无心得,不可有心求。自钱财至女色、房屋、官禄,无件不然。还有为父母思量,利及一身,为一身
风轻云淡
4年前
758
0
第十回 千秋盟友谊 双璧返他乡
屈指交情几断魂,波流云影幻难论。荒坟树绝徐君剑,暮市蛛罗翟相门。谁解绨袍怜范叔,空传一饭赠王孙。扶危自是英雄事,莫向庸流浪乞恩。世态淡凉,俗语常道得好:“只有锦上添花,没有雪中送炭。”即如一个富人,是
风轻云淡
4年前
1000+
0
第九回 淫妇情可诛 侠士心当宥
鱼肠剑,搏风利,华阴土光芒起。匣中时吼蛟龙声,要与世间除不义。虽彼薄情娘,不惜青琐香。吠厖撼帨不知耻,恩情忍把结发忘。不平暗触双眉竖,数点娇红落如雨。朱颜瞬息血模糊,断头聊雪胸中怒。无辜叹息罹飞灾,三
风轻云淡
4年前
1000+
0
第八回 义仆还自守 浪子宁不回
天生豪杰无分地,屠沽每见英雄起,马前曾说卫车骑。难胜纪,淮南黔面开王邸。偶然沦落君休鄙,满腔义侠人相似,赤心力挽家声堕。真堪数,个人绝胜童缝士。《渔家傲》如今人鄙薄人,便骂道:“奴才”,不知忘恩负义、
风轻云淡
4年前
742
0
第七回 生报花萼恩 死谢徐海义
鹿台黯黯烟初灭,又见骊山血。馆娃歌舞更何如?唯有旧时明月满平芜。笑是金莲消国步,玉树迷烟雾。潼关烽火彻甘泉,由来倾国遗恨在婵娟。右《虞美人》这词单道女人遗祸。但有一班,是无意害人国家的,君王自惑她颜色
风轻云淡
4年前
847
0
第六回 冰心还独抱 恶计枉教施
独耸高枝耐岁寒,不教蜂蝶浪摧残。风霜苦涴如冰质,烟雾难侵不改肝。丽色莹莹缕片玉,清香冉冉屑旃坛。仙姿岂作人间玩,终向罗浮第一磐。五伦之中,父子、兄弟都是天生的;夫妇、姑媳、君臣、朋友都是后来人合的。合
风轻云淡
4年前
941
0
第五回 烈士殉君难 书生得女贞
不兢叹南风,徒抒捧日功。坚心诚似铁,浩气欲成虹。令誉千年在,家园一夕空。九嶷遗二女,双袖湿啼红。大凡忠臣难做,只是一个身家念重。一时激烈,也便视死如归;一想到举家戮辱,女哭儿啼,这光景难当。故毕竟要父
风轻云淡
4年前
1000+
0
第四回 设计去姑易 买舟送父难
哀哀我母生我躯,乳哺鞠育劳且劬。儿戚母亦戚,儿愉母亦愉。轻暖适儿体,肥甘令儿腴。室家已遂丈夫志,白发蒙头亲老矣。况复昵妻言,逆亲意。帷薄情恩醴比浓,膝前孺慕摶沙似。曾如市井屠沽儿,此身离里心不离。肯耽
风轻云淡
4年前
1000+
0
第三回 情词无可逗 羞杀抱琵琶
香径留烟,蹀廊笼雾,个是苏台春暮。翠袖红妆,销得人亡国故。开笑靥夷光何在;泣秦望夫差谁诉?叹古来倾国倾城,最是蛾眉把人误。丈夫峻嶒侠骨,肯靡靡绕指,醉红酣素。剑扫情魔,任笑儒生酸腐。媸相如缘绮闲挑,陋
风轻云淡
4年前
1000+
0
第二回 千金苦不易 一死曲伸冤
长铗频弹,飞动处,寒铓流雪。肯匣中徒作龙吟,有冤茹咽?怨骨沉沉应欲朽,凶徒落落犹同列。猛沉(长?)吟怒气满胸中,难摧灭!妻虽少,心冰冽;子虽稚,宗堪接。读书何事,饮羞抱觖(缺?),碎击髑颅飞血雨,快然
风轻云淡
4年前
1000+
0
第一回 看得伦理真 写出奸徒幻
冷眼笑人世,戈矛起同气。试问天合亲,伦中能有几?泣树有田真,让肥有赵礼;先哲典型存,历历可比教。胡为急相煎?纷纷室中阋。池草徒萦梦,枤杜实可倚。愿坚不替心,莫冷旁人齿!四海之内皆兄弟,实是宽解之词。若
风轻云淡
4年前
1000+
0
三刻拍案惊奇·原书序
予尝读未见书,遂拍案叫□□(奇,始)悟古今事迹,非奇则怪。□□□(去岁复)游天台仙府,诣诸名胜,凭吊陈迹,愈觉山河变幻。今春卜室孤山之麓,时梅影横瘦,竹阴展新,斜阳映水,峰际流云。掩关无审,简点废帙,
风轻云淡
4年前
1000+
0
第四十回 开经重讲 得解证盟
诗云:文字休拘儒释玄,但能有补即真诠,六经不碍于三岁,一书何妨又五千,游戏现身良有以,荒唐说法少无边;劝君此际求真解,不证菩提也证仙。话说唐半偈师徒四人并龙马五众,自到灵山见了如来,得了真解,便都身体
风轻云淡
4年前
1000+
0
第三十九回 到灵山有无见佛 得真解来去随心
诗曰:清升浊降自高低,岂可容人截补齐,善恶有谁能假借,死生无处讨便宜,看明佛地原无佛,行尽西天更有西;多少参求称大慧,此中尚有一尘迷。却说唐半偈师徒四众,历过了地水火风,便觉胸中豁然,满前佳境,坦平大
风轻云淡
4年前
861
0
第三十八回 从肝脾肺肾以求心 历地水火风而证道
诗曰:佛法甚微妙,人心要善参,风幡都不着,月指偶相关,设像无非影,忘言始见端,胡徐信心易,真实点头难,退藏虽点点,幻出便般般。不具庄严相,谁能生喜欢,不标清净理,岂不堕嗔贪,忽无还忽有,愿作如是观。话
风轻云淡
4年前
521
0
第三十七回 笑和尚传咒却邪 恶阎罗授方超生
诗曰:大道虽天定,人心实主持。道家修性命,佛氏重慈悲,儒者立名教,敦崇伦与彝,各说各有理,各行各相宜,虽亦各有短,短苦不自知;若云不是道,千古已如斯,若云都是道,大道何多歧。乃知道一天,人心如四时,人
风轻云淡
4年前
550
0
第三十六回 莲化村思食得食 从东寺避魔逢魔
语云:佛佛佛,非异物,原是人心人性出,弗同人处是慈悲,人弗同他因汩没;灵根慧性虽本来,清净无为实道法,大千世界只此中,莫认灵山在西域;自成自度须自修,莫望慈航与宝筏,嫡亲骨肉本分明,一体看承休鹘突;若
风轻云淡
4年前
590
0
第三十五回 唐长老清净无挂碍 猪一戒贪嗔有牵缠
语云:善自善,恶自恶,善恶分途难假托。怎奈人心雕凿深,故令世界多舛错。持斋便认是菩提,诵经便道是活佛,谁知尽是贪嗔痴,种出众生毛与角。须知我佛清净心,色色空空都不着;一念天堂已上登,但思地狱便堕落。纵
风轻云淡
4年前
557
0
当前页数:
/1309
<<
1126
1127
1128
1129
1130
1131
1132
1133
1134
1135
1136
>>
UID
165113
03-03